Συνάντηση με τη θάλασσα , Νικηφόρος Βρεττάκος

Συνάντηση με τη θάλασσα 

Καιρός είναι άλλωστε ν’ αφήσουμε
τα όνειρα, σαν μια φούχτα άμμο
που τη ρίχνουμε πίσω μας.
Αρκεί πως αυτός ο παράδοξα όμορφος
κόσμος μας μάγεψε.
Μεθύσαμε θάλασσα!
Τόσο η ψυχή μου όσο
κ’ εσύ, τον γιομίσαμε κύματα.
...

 

Κι ὅταν...

Κι ὅταν ἐγώ δέν θἄχω σῶμα

νά ἔρχομαι πλέον ἐδῶ,

θά συνεχίζεις ἐσύ ἀκόμη,

ἀκόμη κι ἀκόμη, ν’ ἀκούγεσαι,

θάλασσα. Ὅμως μπορεῖ

νά μέ ἀκοῦνε καί μένα

γιά κάμποσο ἀκόμη. Μπορεῖ

νά βρίσκουνε κι ἄλλα πράγματα

ἄγνωστα, πού τούς εἶχαν

διαφύγει, μέσα στις λέξεις μου.

Νικηφόρος Βρεττάκος,
Από το " Συνάντηση με τη θάλασσα " , 1991 

Ζωγραφική:  *alex alemany